Ο χρυσός κανόνας του «Μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θέλεις να σου κάνουν» γίνεται ευκολότερα αντιληπτός όταν οι ρόλοι αντιστρέφονται. Τότε είναι που βιώνουμε το κακό που κάνουμε στον άλλο. Με αυτό τον τρόπο είναι ευκολότερο ,επίσης, να κάνουμε και την αυτοκριτική μας και ενδεχομένως να δούμε τα πράγματα με διαφορετική οπτική και να αλλάξουμε συμπεριφορά.

Η ενσυναίσθηση, το να μπαίνεις στη θέση του άλλου και να καταλαβαίνεις το πώς αισθάνεται και το τι περνάει, είναι χάρισμα και χαρακτηριστικό ανθρώπου με ευαισθησίες, με ανοικτό μυαλό και ανθρωπιά. Μια ανθρωπιά που περικλείει κάθε πλάσμα του θεού, κάθε μορφή ζωής. Ο σεβασμός προς τον άλλο, προς τα ζώα, προς την φύση δείχνει το μεγαλείο του ανθρώπου που μπορεί και ξεχωρίζει, τον άνθρωπο που συμπονά, που συμμερίζεται και νοιάζεται για τα τι συμβαίνει γύρω του και τις δυσκολίες που μπορεί να περνούν κάποιοι άλλοι. Δείχνε τον άνθρωπο που δεν είναι κλεισμένος στο εγώ του, που αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνος του, που δίνει δικαίωμα ύπαρξης και αξιοπρέπειας και στους άλλους.

Και ο τρόπος που χειριζόμαστε τα ζώα , τους αδυνάτους και αυτούς από τους οποίους δεν προσδοκάμε να κερδίσουμε τίποτα δείχνει το επίπεδο του πολιτισμού μας. Ας βάζουμε την φαντασία μας να δουλεύει, ας αναρωτηθούμε «Πως θα ένοιωθα εγώ αν μου πετούσαν πέτρες; Αν περνούσα τη ζωή μου αλυσοδεμένος; Αν.. αν ..»