Η θετική εκπαίδευση ζώων δίνει την δυνατότητα πρώτα και πάνω από όλα να χτίσουμε σχέση με το εκπαιδευόμενο ζώο. Όταν το ζώο μας εμπιστευτεί και νοιώσει ασφαλές μαζί μας, τότε ανοίγει ο δίαυλος επικοινωνία και η εκπαίδευση όχι μόνο μπορεί να προχωρήσει αλλά γίνεται και ευχάριστη διαδικασία για όλους. Όπως και ο άνθρωπος έτσι και το ζώο δεν μπορεί να μαθαίνει κάτω από καταστάσεις στρες. Και η οποιαδήποτε μορφή βίας (σωματική η ψυχολογική) κατά την εκπαίδευση όχι μόνο δεν επιτρέπει την ομαλή μάθηση αλλά χαλάει και την σχέση.

Συνεπώς εκτός από το ηθικό της υπόθεσης, δηλαδή ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε βία στην εκπαίδευση (είναι και παράνομο), υπάρχουν και εκπαιδευτικοί λόγοι που δεν πρέπει να επιτρέπουμε τους πνίχτες, τα μαλώματα, τις χειροδικίες και τον εκφοβισμό κατά την εκπαίδευση του σκυλιού μας. Ακόμα και αν πετύχουμε ένα πράγμα, κινδυνεύουμε να χαλάσουμε πολύ περισσότερα. Οι παρενέργειες της χρήσης βίας κατά την εκπαίδευση των ζώων είναι πολλές και σοβαρές και εξωθούν το σκυλί σε επιθετικές ή φοβικές αντιδράσεις.

Ο κάθε κηδεμόνας ζώου είναι υπεύθυνος όχι μόνο να εκπαιδεύσει το σκυλί του αλλά και να διαλέξει την σωστή μέθοδο και τον κατάλληλο εκπαιδευτή. Οι επιλογές μας, ως σκυλοκηδεμόνες, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ευημερία , την ευτυχία και την συμπεριφορά του καλύτερού μας φίλου.

Σημ: με την θετική μέθοδο ακόμα και ένα κοτόπουλο μπορεί να κάνει απίστευτα πράγματα. Εδώ σε εκπαίδευση κοτόπουλων , με τον Μπομπ Μπέλι (κορυφαίος εκπαιδευτής ζώων στον κόσμο), στην Σουηδία το 2001.