Αντιλαμβάνομαι, ότι κάποιοι δυσκολεύονται να κατανοήσουν, ζηλεύουν ή και κακοβλέπουν την φιλία που αναπτύσσει ένας άνθρωπος με ένα σκυλί (ή οποιοδήποτε άλλο ζώο).

Και παρόλο που ζούμε σε δημοκρατία, προσπαθούν με κάθε τρόπο (πολλές φορές υπερβαίνοντας τα εσκαμμένα) να μας κάνουν να νοιώσουμε άσχημα, ένοχα ή και περιθωριακά.

Το πρόβλημά τους βεβαίως, είναι, ότι όχι μόνο δεν καταλαβαίνουν το τι βρίσκουμε και στο τι μας δίνουν αυτά τα υπέροχα πλάσματα, αλλά και ότι δεν δείχνουν το σεβασμό, που απαιτείται, στις επιλογές που κάνει κάποιος άλλος συνάνθρωπός τους. Ειδικά, όταν αυτές οι επιλογές είναι σωστές προς τον θεό και το νόμο, με ποιο δικαίωμα προσπαθούν, ντε και καλά, να μας επιβάλλουν την γνώμη τους; Με ποιο δικαίωμα σε προσβάλλουν, σε κοιτούν υποτιμητικά και περιφρονητικά; Και πως θα ένοιωθαν αυτοί, αν εμείς τους την «πέφταμε» για τις όποιες δικές τους προσωπικές επιλογές;

Κανείς μας δεν τους ζητάει να έχουν σκύλο ή να αγαπήσουν τα ζώα. Αυτό που τους ζητάμε, είναι να μας αφήσουν ήσυχους να ζούμε την ζωή μας με τον τρόπο που θέλουμε και να την μοιραζόμαστε και με τους καλύτερούς μας φίλους. Η ύπαρξη ενός σκύλου στην ζωή μας, δεν μας κάνει περιθωριακούς, παράνομους ή περίεργους. Μας κάνει ανθρώπους ολοκληρωμένους, με σεβασμό και ευαισθησίες προς τα άλλα πλάσματα. Ο σκύλος δεν αφαιρεί πράγματα εις βάρος άλλων. Απλούστατα προσθέτει επιπλέον εύρος σκέψης, πολιτισμού, ενσυναίσθησης …και τόνους χαράς και φιλίας.