Τα δυνατά γαβγίσματα μας ειδοποιούν ότι έχουμε φτάσει στον προορισμό μας. Πλησιάζοντας προς την καγκελένια πόρτα μία μαύρη μεσαίου μεγέθουςσκυλίτσα προσπαθεί να τρέξει να μας καλωσορίσει πρώτη.
Τα υπόλοιπα σκυλιά γύρω της την προλαβαίνουν. Τα πόδια της είναι τραυματισμένα και πίσω της σέρνει δύο βοηθητικές ρόδες που την βοηθούν να περπατάει. Όταν πλησιάζει φαίνονται και οι πληγές στο σώμα της. Το θέαμα είναι σοκαριστικό κι ασυνείδητα το βλέμμα μου γυρίζει προς άλλη κατεύθυνση. «Την λένε Αγνή. Κάποιος την πυροβόλησε κι έμεινε παράλυτη. Μου την έφεραν εδώ πριν 3 μήνες. Είναι μωρό«, μου λέει η κυρία Ανθηλένα που φτάνει να μας ανοίξει την πόρτα.
Η αγάπη της για τα σκυλιά, έχει φέρει εδώ και δύο χρόνια την κυρία Ανθηλένα στην Μάνδρα Αττικής να παλεύει με την ανθρώπινη αδιαφορία και την ελληνική νομοθεσία. Μέσα στο οικόπεδο που αρχικά είχε για να φιλοξενεί τα δικά της σκυλιά, πλέον υπάρχουν περίπου 100. Τα περισσότερα τα έχουν εγκαταλείψει και αλλα τα βρήκε τραυματισμένα. Όλα τα συντηρεί με δικά της έξοδα. Η ίδια είναι συνταξιούχος και για χρόνια είχε δική της μπουτίκ με ρούχαστο Κολωνάκι. Πλέον στον ελεύθερο χρόνο της συνεχίζει ακόμα να σχεδιάζει ρούχα, ενώ τον περισσότερο διάστημα το περνάει φροντίζοντας τα σκυλιά.
Μπαίνω στο οικόπεδο και μπροστά μου βρίσκονται μερικά αυτοσχέδια κλουβιά το ένα δίπλα στο άλλο. Πίσω από τα συρματοπλέγματα δεκάδες σκυλιά γαβγίζουν ασταμάτητα. Πού και πού τσακώνονται μεταξύ τους, αλλά όποτε τους μπήγει φωνή η κυρία Ανθηλένα αμέσως σταματούν. Μου κάνει εντύπωση πώς καταφέρνει να ξεχωρίζει και να θυμάται όλα αυτά τα ονομάτα. «Κάθε σκυλί έχει τη δική του ιστορία για το πώς έφτασε εδώ. Δεν γίνεται να μην τα θυμάμαι«, μου λέει.
«Εγώ ήρθα εδώ πριν δύο χρόνια για να ζήσω μαζί με 20 σκυλιά που είχα δικά μου. Σιγά σιγά ερχόντουσαν και μου πετούσαν κι άλλα σκυλιά μέσα ή έβρισκα κάποια χτυπημένα στο δρόμο. Πλέον έχουν μαζευτεί 98 σκυλιά μέσα στο καταφύγιο. Μου φέρνουν σκελετωμένα ή άρρωστα σκυλιά, μου πετάνε ακόμα και μικρά μωρά μέσα. Άλλα έχουν ψώρα, άλλα ερλίχια, καλαζάρ. Όλα έχουν κάτι. Κι όλα όταν έρχονται είναι υποσιτισμένα«, μου λέει.
Την ρωτάω αν πιστεύει ότι οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σκυλιά, επειδή λόγω κρίσης δεν έχουν τρόπο να τα μεγαλώσουν. Είναι κάθετη πως δεν έχει να κάνει με την κρίση. Η ίδια πιστεύει πως: «Οι άνθρωποι δεν σέβονται τα ζώα. Γι” αυτούς είναι ένα πράγμα που αν δεν τους εξυπηρετεί πλέον, το πετάνε. Σκέψου είχε έρθει κάποιος με υπερπολιτελές αυτοκίνητο και μου άφησε το σκυλί του επειδή ήταν θηλυκό και δεν το ήθελε.»
Τα έξοδα συντήρησης που έχει το καταφύγιο είναι πάρα πολλά. Κατά καιρούς βοηθούν διάφοροι εθελοντές όμως το κόστος το έχει αναλάβει η κ. Ανθηλένα και είναι αρκετά μεγάλο. Παρά το γεγονός ότι κάνει ό, τι μπορεί για να σώσει τα σκυλιά, το καταφύγιο θεωρείται παράνομο.
Είμαι παράνομη εδώ κανονικά. Και κάνω και μόνη μου τα εμβόλια γιατί δεν μπορώ να πληρώνω γιατρό, που είναι κι αυτό παράνομο. Δεν έχω ούτε τσιπάκια, όπως θα έπρεπε, γιατί κι αυτά είναι έξοδα. Το πρώτο όμως που κοιτάζω είναι όταν βρίσκω ή μου φέρνουν ένα ζώο, να το θεραπεύω ώστε να ζήσει και να είναι καλά. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού μου, έκανε καταγγελία στην κτηνιατρική υπηρεσία της περιφέρειας Αττικής κι από εκεί μου είπαν ότι είναι παράνομο να τα έχω εδώ μέσα τα ζώα. Υποστηρίζουν ότι πρέπει να τα αφήσω έξω. Όμως από τη στιγμή που ενοχλούν τους κατοίκους της περιοχής αυτά που είναι ήδη αδέσποτα στο δρόμο και μου κάνουν έκκληση οι ίδιοι οι κάτοικοι να τα πάρω στο καταφύγιο, πως θα αφήσω κι αυτά; Πως θα κάνω επανένταξη σε όλα αυτά τα ζώα; Και πες ότι ανοίγω την πόρτα και βγάζω 50 σκυλιά έξω. Τι θα γίνει; Θα τα σκοτώσουν.
«Εμείς δεν λέμε να τα βγάλει έξω«, υποστηρίζει η Αναπληρώτρια Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Υγειονομικού και Περιβαλλοντικής Υγιεινής της Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής, Ελένη Νίκα και προσθέτει:
«Ο δήμος πρέπει να κάνει ενέργειες ώστε να δημιουργηθεί ένας χώρος και να μεταφερθούν τα σκυλιά εκεί. Θα είναι τραγικό να βγουν τα σκυλιά στο δρόμο. Ούτε συζήτηση. Τα σκυλιά τώρα είναι σε καλή κατάσταση, είναι καθαρά και τηρούνται οι κανόνες ευζωϊας«. Τι είναι όμως αυτό που την κάνει παράνομη; Ο αριθμός των σκυλιών;
«Είναι πολύ μεγάλος ο αριθμός των σκυλιών. 100 σκυλιά σε ένα χώρο; Δεν γίνεται. Και η ίδια θέλει να νομιμοποιηθεί και να πάει σε ένα χώρο που να είναι αδειοδοτημένος, αλλά θα πρέπει να κάνει ενέργειες ο δήμος γι” αυτό«, καταλήγει η κ. Νίκα.
Στην Μάνδρα υπάρχουν πολλά σκυλιά αδέσποτα που κυκλοφορούν στον δρόμο και μία μερίδα κατοίκων γκρινιάζει. Όπως μου λέει ο Βασίλης Ρεντούμης, επαγγελματίας της περιοχής: «Υπάρχει πρόβλημα με τα αδέσποτα σκυλιά. Είναι πάρα πολλά κι ενοχλούν τον κόσμο. Έρχονται διάφοροι και τα παρατάνε εδώ πέρα. Από τον δήμο δεν έχουν γίνει πράγματα. Πρέπει να υπάρξει μέριμνα, να βοηθήσουμε κι εμείς από τα μαγαζιά να λυθεί το πρόβλημα. Υπάρχει κόσμος που τα θέλει τα σκυλιά και κόσμος που δεν τα θέλει και τσακώνονται και οι πελάτες μεταξύ τους γι” αυτό το ζήτημα.»
Στο καταφύγιο, τα περισσότερα σκυλιά βρίσκονται σε πραγματικά πολύ άσχημη κατάσταση υγείας. Απορώ πώς μπορεί κάποιος να εγκαταλείπει το ζώο του και κάποιος άλλος να σηκώνει το πιστόλι και να πυροβολεί ένα σκυλί που βρίσκεται στον δρόμο. Η κυρία Ανθηλένα μου λέει ότι σε σχέση με την κατάσταση που είναι τα σκυλιά όταν φτάνουν εκεί, σήμερα, μετά την φροντίδα που τους έχει δώσει, είναι πολύ καλύτερα. Ποιος έχει την ευθύνη όμως για όλη αυτή την κατάσταση; Για την κυρία Ανθηλένα την έχει ο δήμος της Μάνδρας Αττικής. Όμως όταν επικοινώνησα με τον αρμόδιο στον δήμο δεν θέλησε να τοποθετηθεί πάνω στο θέμα.
Μακάρι να υπήρχε κάτι, ένα πάρκο ένα καταφύγιο από το δήμο να πήγαινα εκεί τα σκυλιά. Θα ήθελα ο δήμος να αναλάβει την ευθύνη του απέναντι στα αδέσποτα. Να αναλάβει τα ζώα οικονομικά. Εγώ δεν μπορώ. Μπορώ να βοηθήσω εθελοντικά. Εδώ χρειάζομαι και τροφή και φάρμακα για τα ζώα. Και ιδανικά, στόχος μου είναι να γίνουν υιοθεσίες ώστε να πάνε κάπου αλλού με καλές συνθήκες τα σκυλιά.
Αν θέλετε να βοηθήσετε ή να υιοθετήσετε κάποιο σκυλί, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την κυρία Ανθηλένα στο 6978047619.
Πηγή: vice.com