Lycaon Pictus, που στα λατινικά σημαίνει ζωγραφισμένος λύκος, είναι το γένος, όπου ανήκει ο Αφρικανικός σκύλος και ο οποίος είναι το μοναδικό είδος που υπάγεται σε αυτό το γένος.

Έχει αυτιά όπως η ύαινα, ένα ευρύ κρανίο, το ύψος του φτάνει στα περίπου 77 εκατοστά και ζυγίζει από 18 έως 37 κιλά. Εκ πρώτης όψεως, ίσως να εκληφθεί για ύαινα, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για σκύλο. Όπως και οι ύαινες, έτσι και οι Αφρικανικοί σκύλοι ζουν, όλοι μαζί, σε αγέλες. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες διαφορές μεταξύ τους: οι ύαινες έχουν πολύχρωμο καμουφλαρισμένο σώμα (με γήινα χρώματα), ενώ ο Αφρικανικός σκύλος έχει ένα πιο συμπαγές χρώμα, είτε σε μαύρο, χρυσό, λευκό είτε σε καφέ, με μοναδικά σχέδια σε κάθε σκύλο. Οι ύαινες έχουν επίσης, μικρότερες ουρές από τους Αφρικανικούς σκύλους, των οποίων οι ουρές είναι επικαλυμμένες συνήθως από λευκό τρίχωμα.

Είναι εξαιρετικοί κυνηγοί και κάνουν "κούρσες" στις αφρικανικές πεδιάδες και τους κάμπους. Η αγέλη τους αποτελείται από περίπου 10 ενήλικες και για να συντονιστούν μεταξύ τους, για τη στρατηγική του κυνηγιού, έχουν ένα είδος λεκτικής επικοινωνίας. Μπορούν να κυμαίνονται σε πάνω από 1000 τετραγωνικά μίλια όταν κυνηγούν τα θηράματά τους και μπορούν να κινούνται με μεγάλη ταχύτητα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, όταν είναι απαραίτητο. Σε μια μελέτη που διεξήχθη από ειδικούς επιστήμονες, ο Αφρικανικός σκύλος μπορεί να αναπτύξει κατά μέσο όρο ταχύτητα 48 χιλιόμετρα ανά ώρα για απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων.

Στην αγέλη, τα χαμηλότερα σε κατάταξη, μέλη κάνουν χειρονομίες σεβασμού προς του σκύλους της υψηλότερης θέσης, όπως να γλείφουν τα πρόσωπά τους ή να κάνουν κάτι ευνοϊκό γι 'αυτούς. Αν σκεφτούμε τα κατοικίδια σκυλιά μας που θέλουν πάντα να μας κατευνάσουν γλείφοντας τα χέρια μας, έτσι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, συμπεριφέρονται και οι Αφρικάνικοι σκύλοι. Επίσης, μπορούν να περιποιούνται ο ένας τον άλλο – οι σκύλοι με την υψηλότερη θέση ή το θηλυκό που ηγείται στην αγέλη ξαπλώνει και αφήνει τα υπόλοιπα μέλη να την περιποιούνται.

Ακριβώς όπως και τα κατοικίδια σκυλιά καλωσορίζουν τον κύριό τους, όταν αυτός ή αυτή έρχεται κατ 'οίκον, περιμένουν χάδια, κάνουν τα "άγρια σκυλιά" ή εκτελούν παρόμοιες κινήσεις για να κερδίσουν την προσοχή και το ενδιαφέρον του ιδιοκτήτη τους, έτσι και οι Αφρικάνικοι σκύλοι κάνουν το ίδιο πράγμα. Επιπλέον, κάνουν κινήσεις με τα πόδια τους, άλματα, γλείφουν το στόμα και κουνάνε την ουρά τους, σαν "υποβολή" τελετουργιών προς τον ηγέτη της φυλής.

Εργάζονται μαζί σαν ομάδα σε περιόδους κυνηγιού και τα περισσότερα θηράματά τους είναι αντιλόπες, γαζέλες, η μεγάλη αντιλόπη της Αφρικής, μοσχάρια, άγρια ελάφια ακόμη και ζέβρες. Επειδή η μέθοδος θανάτωσης τους θεωρείται πολύ οδυνηρή, απάνθρωπη και αηδιαστική για τον άνθρωπο, έχουν κυνηγηθεί και διωχθεί, μέχρι το σημείο να είναι πολύ κοντά στην εξαφάνιση, και γι’αυτό θεωρούνται είδος υπό εξαφάνιση. Διάφορες ομάδες έχουν εκτραφεί σε συνθήκες αιχμαλωσίας, με στόχο τη δημιουργία επαρκούς αριθμού Αφρικανικών σκύλων, έτσι ώστε να μπορέσουν να ανθίσουν και πάλι στην άγρια φύση.