Με ρωτάνε καμιά φορά τι είναι σκύλος.
Τότε συνηθίζω να απαντάω με το τι δεν είναι. Δεν είναι υποκατάστατο της σχέσης που διαλύθηκε ή δεν υπάρχει. Δεν είναι υποκατάστατο του παιδιού που δεν γεννήθηκε.
Δεν είναι υποκατάστατο της απώλειας οικογενειακού μέλους.
Όχι, ο σκύλος δεν είναι υποκατάστατο.
Σύντροφος μιας ολόκληρης ζωής είναι. Θα μοιραστείς μαζί του τη λύπη σου, τη χαρά σου, θα σου κάνει παρέα, θα χαίρεται όταν σε βλέπει και θα στο δείχνει και θα ζητάει από σένα μόνο κάτι λίγο.
Να τον αγαπάς, να τον φροντίζεις και να τον προσέχεις.
Έτσι γίνεται αναντικατάστατος για σένα.
Αν, τον αγαπήσεις αληθινά…
Πηγη : Giorgis Taxideutis